tullamaq

tullamaq
глаг.
1. бросать, бросить, кидать, кинуть:
1) взмахом заставить лететь что-л. находящееся в руке. Suya tullamaq бросить в воду, daşı tullamaq бросить камень, topu tullamaq бросить мяч, papiros qırıntısını yerə tullamaq olmaz нельзя бросать окурок на землю
2) разг. оставить, покинуть кого-л., что-л. Ailəni tullamaq бросить семью
3) разг. прекратить заниматься чем-л. Papirosu tullamaq бросить курить, məşqləri tullamaq бросить тренировки
2. выбрасывать, выбросить. Zibili tullamaq выбросить мусор
3. сбрасывать, сбросить (быстрым и небрежным движением снять с себя). Yorğanı üstündən tullamaq сбрасывать с себя одеяло; kürkü əynindən tullamaq сбросить с себя шубу
4. перен. отбрасывать, отбросить (отказаться от чего-л.). Hər şeyi kənara tullayaq отбросим все в сторону
5. метать, метнуть (бросить с силой и большим размахом, стремясь достигнуть цели). Disk tullamaq метать диск, qumbara tullamaq метать гранату

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "tullamaq" в других словарях:

  • tullamaq — f. 1. Bir şeyi az və ya çox şiddətli bir hərəkətlə yaxına və ya uzağa, yuxarıya və ya aşağıya atmaq; fırlatmaq. Adətimiz daş idi dəva günü; Tullar idik əldə sapan qıjhaqıj. M. Ə. S.. Rəfizadə şərab şüşəsini götürüb, Mahmud xana tulladı. M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tullama — «Tullamaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • atmaq — f. 1. Bir şeyi əlindən buraxaraq yaxına, ya uzağa tullamaq, fırlatmaq. Yol daşını yol quşuna; Atma, qardaş, kərəm eylə. X.. <Usta> . . əlindəki gül dəstəsini yemək masasının üstünə atdı. M. Hüs.. Nisa kömür qabını yerə atıb gəldi. M. C.. 2 …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eşik — is. 1. Bayır, dışarı, çöl. Gecənin bir aləmində Nəbi evdən eşiyə çıxır. «Qaçaq Nəbi». Hacı Həsən bir söz deməyib gəlir, yapışır İskəndərin qolundan və çəkə çəkə aparır eşiyə. C. M.. <Dərviş:> Ruqiyyə, niyə eşikdə oturubsan? A. D.. Eşiyə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kənar — <fars.> 1. Bax qıraq 1 ci mənada. Çayın kənarı. Yolun kənarı. – . . Bir həyətdə bir müsəlman arvadı arxın kənarında qab yuyurdu. C. M.. Kəndin kənarından get gedə sıxlaşan və iriləşən qamışlıq başlanırdı. M. Rz.. 2. sif. Yad, özgə, başqa.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dızlamax — (Meğri) atmaq, tullamaq. – Ver, qulım <qolım> getdıxçan dızleyim, gessin düssün dərənin dibinə …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • fələzdəməx’ — (Gədəbəy, Tovuz) atmaq, tullamaq. – Topu uzağa fələzdədim; – Sən öl, qolunnan tutuf pusa:t elə fələzdiyəjəm ki, səni eşiyə (Tovuz) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • fırıldatmağ — I (Bakı) 1. sürətlə ötüb keçmək. – Maşını yanımnan fırıldadıb keşdi 2. atmaq, tullamaq; – Sumkasını divanın üstünə fırıldatdı II (Bakı, Salyan) tez satmaq. – Göyərtini beş dağəyə fırıldatdım getdi (Bakı) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • fullatmağ — (Dərbənd) atmaq, tullamaq. – Bilmədün, fullat gitsin …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • gillətməg — (Bakı) atmaq, tullamaq. – Uşağlar heyətdə gilgilə gillədir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • hilləməg — I (Salyan) tullamaq. – Şö:lə, səni götürüb hilliyərəm qanoa II (Lənkəran) itələmək. – Bi bax Şaxı necə hillədi, yıxdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»